Το Βολφράμιο | Σέσαρ Βαγιέχο

Όπου σήμερα, παίζουμε PuRO FuTBOL με τον Ρομπέρτο Φονταναρόσα και ανακαλύπτουμε το Αργεντίνικο πάθος για το ποδόσφαιρο, με τη βοήθεια του Μιχάλη Τσούτσια.

Στο studio του Κόκκινου Κρήτης ο Νίκος & Αντώνης Ξυλούρης

Η συντροφιά του ταξιδιώτη είναι ο θάνατος. Και όμως, το χλωμό είδος του ταξιδιώτη δεν έχει ακόμα εξαφανιστεί.

Το θέατρο είναι χαράμισμα, μια σπατάλη, αλλά είναι και μια κοινωνικά αποδεκτή δραστηριότητα. Είναι φαινομενικά μη παραγωγικό, αλλά δικαιώνει τη συλλογική δουλειά.

Άνθρωπε!/Τα χέρια σου κρατούν λουλούδια,/φτιαγμένα για χάδια είναι τα χέρια σου,/Κι όμως/Διάλεξες του όχλου τη ματιά/τη βία της αγέλης,/ένα κυνήγι μαγισσών.

Αν στα ζώα τούτο το σχήμα είναι λειτουργικό και απαραίτητο, δυστυχώς, πολύ δυστυχώς επικρατεί ακόμα σήμερα καθολικά στις κοινωνίες μας. Είναι τραγική η αδυναμία του ανθρώπου να απαλλαγεί από τις κυριολεκτικά ζωώδεις καθηλώσεις των φυλετικών και εξουσιαστικών ρόλων,

Όχι πια μόνο λέξεις, αλλά σώμα,βλέμμα, ανάσα.Ζωτικής σημασίας,αναζωογονητική βουτιά.

Ο Juan Villoro είναι διακεκριμένος και πρωτότυπος μεξικανός πεζογράφος, δημοσιογράφος και στοχαστής, με ένα πλήθος ενδιαφερόντων και ενασχολήσεων, από το ποδόσφαιρο μέχρι το ροκ και την ταξιδιωτική λογοτεχνία.

«Είδος ανθρώπου υπό εξαφάνιση»: αναγεννησιακός πολυτεχνίτης, πολιτικό ον, αριστερός χωρίς αγκυλώσεις. Και συγγραφέας που, ωστόσο, δήλωνε θιασώτης της σιωπής·

Όπου σήμερα ταξιδεύουμε στην Βραζιλία και συγκεκριμένα στους υγρούς και σκληρούς δρόμους του Ρίο.Ανακαλύπτουμε την συλλογή διηγημάτων Κι έτσι τότε εγώ απόμεινα δίχως το παιδί εκείνο.

Οι ανησυχίες, οι αδυναμίες, και οι προβληματισμοί ενός ανθρωπιστή ανθρωποφάγου έχουν οικουμενικό χαρακτήρα.

Ένα Romancero για τον Ντουρούτι από τον Τσίτσο.

Η Πινιέιρο αναδεικνύει τις ανθρώπινες σχέσεις, τις πολιτικές εντάσεις και τις ανατροπές της ζωής με τη συναισθηματική και πολιτική βαρύτητα που χαρακτηρίζει τη γραφή της.

Μια σύντομη βουτιά στην κίνηση και τον ομαδικό αυτοσχεδιασμό με την καθοδήγηση της χορογράφου Θάλειας Δήτσα από την πρακτική της Σώμα Τοπίο.

Όπου σήμερα, κάνουμε μια στάση στην Ρουμανία και γνωρίζουμε δυο εξέχουσες μορφές της Ρουμάνικης λογοτεχνίας. Γνωρίζουμε τον τον Μαξ Μπλέχερ και τον Ματέι Βιζνιέκ.