PuRO FuTBOL

Ολόκληρο το Αφιέρωμα στον Ισπανικό Εμφύλιο

Όπου σήμερα, γνωρίζουμε έναν εκδοτικό οίκο που ξαναγεννιέται. Ο λόγος για τις εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ. Ξεφυλλίζουμε τρεις νέες εκδόσεις και μαθαίνουμε το εκδοτικό του πρόγραμμα.

Θα διαβάσει για τον Μαραντόνα ως άνθρωπο, χωρίς τίποτα προσωπικό με τη «δημοσιογραφική» έννοια -τη σκανδαλοθηρική- θα διαβάσει πολλά για μεγάλες φάσεις του ποδοσφαίρου με πρωταγωνιστή τον Μαραντόνα και θα διαβάσει και για κάποιους/ες από τον επαγγελματικό και προσωπικό του περίγυρο.

Όπου σήμερα κάνουμε μια βουτιά στον κόσμο του Γιέρζυ Γκροτόφσκι, με τη βοήθεια του ηθοποιού και σκηνοθέτη, του θεάτρου ΟΜΜΑ studio, Αντώνη Διαμαντή.

Το ποδόσφαιρο δίνει νόημα στην ζωή σου.Το πιστεύω στα αλήθεια αυτό.Αλλά η ζωή σου, η ιστορία σου, η ουσία σου, δίνουν επίσης νόημα στο ποδόσφαιρό σου.

Το παρόν ποίημα, που γράφτηκε το 2007, ήταν αφιερωμένο στον αργεντινό μάγο της μπάλας Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα.

Όταν μου ζητήθηκε να γράψω δυο λόγια για την ελληνική έκδοση της βιογραφίας του Μαραντόνα ένιωσα περίεργα. Πίστευα και πιστεύω ότι αποτελεί την μεγαλύτερη ποδοσφαιρική φυσιογνωμία που όμως δεν μπόρεσε να αντέξει το βάρος της.

Όπου σήμερα, κάνουμε ένα ταξίδι στα κολαστήρια του ανείπωτου τρόμου. Στα φονικά στρατόπεδα του ναζιστικού Ράιχ, όπου μερικοί τυχεροί χρωστάνε τη ζωή του σε μια τρίμπλα απέναντι στον κατακτητή. Ο Κέβιν Σίμπσον  γράφει το Ποδόσφαιρο των Μελλοθανάτων. Και εμείς θα μάθουμε περισσότερα με τη βοήθεια του Νίκου Παπαδογιάννη.

Ο Μαραντόνα έκανε αυτή την τέχνη στο ανώτερο επίπεδο. Ήταν ένας πραγματικός αρτίστας! Φεύγοντας ο Μαραντόνα από τη ζωή, το ποδόσφαιρο μένει ορφανό.

Σίγουρα όταν η μπάλα πάει στην κερκίδα μετά από σέντρα του εξρεμ είναι ένα «κακόγουστο» αστείο. Όμως ο Θάνος Σαρρής έστειλε την μπάλα στην κερκίδα και μάλλον έβαλε γκολ. Ένα βιβλίο «μανιφέστο», για το πώς το ποδόσφαιρο μπορεί να σωθεί από τη βρωμιά που ζέχνει!

Το βιβλίο αναφέρεται σε αυτήν που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε ως τη «χρυσή εποχή» του χουλιγκανισμού, δηλαδή τις δεκαετίες του ’60, του ’70 και του ’80, πριν τις κατασταλτικές επιχειρήσεις της αστυνομίας και την «έκθεση Τέιλορ»

Η σχέση μου με το ποδόσφαιρο δεν είναι καν οριακή, είναι ανύπαρκτη. Το πρώτο σχετικό σχόλιο που θυμάμαι ήταν μιας αδερφής της μάνας μου που είχε μαθητή το Γιούτσο σε νυχτερινό. « Όταν παίζεις ποδόσφαιρο κατεβαίνει το μυαλό στα πόδια.

Όπου σήμερα, ακτινογραφούμε το παιχνίδι που μας αρέσει. Επιχειρούμε να κάνουμε μια ανατομία στο λαοφιλέστερο των αθλημάτων, το ποδόσφαιρο. Αλλά και των ποδοσφαιρικών παθών που γεννάει.

Όπου σήμερα, αποφασίσαμε να ξαναγνωριστούμε με δυο βιβλία στη σκιά μιας καραντίνας.

Για την προετοιμασία του ίδιου του Μαραντόνα και της ομάδας της Αργεντινής μέσα σε απίστευτες δυσκολίες και αντιπαλότητες, για το όνειρο και για τον θρίαμβό τους.