Όπου σήμερα, αποφασίσαμε να πιαστούμε στον ιστό της Γυναίκας – Αράχνης και να γευτούμε το Φιλί Της.
Με τη βοήθεια του Κώστα Αθανασίου υπονομεύουμε τις ταυτότητες και διερευνούμε το «ανέφικτο». Με ναυαρχίδα το έργο του Πουίχ γνωρίζουμε τον Χιλιανό συγγραφέα Πέδρο Λεμεμπέλ και το έργο του Φοβάμαι, Ταυρομάχε.
Ακόμη θυμόμαστε το Φράουλα και Σοκολάτα του Σενέλ Πας και διερευνούμε το δίπολο Απολιτίκ Ομοφυλόφιλος –Ανδροπρεπής Αντάρτης.
Πριν από αυτό γνωρίζουμε τη μυθιστορηματική προσωπικότητα του Μανουέλ Πουίχ και το εμβληματικό του έργο Το Φιλί της Γυναίκας – Αράχνης.
Ο χρόνος που κύλησε και το μελάνι που χύθηκε μέστωσαν κατά κάποιον τρόπο τη ματιά μας απέναντί του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πάλιωσαν το μυθιστόρημα.
Σήμερα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας πρόδρομος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοσμοθεώρησης, ιδιαιτέρως αν λάβει κανείς υπόψη του το θεωρητικό μανιφέστο που συνιστούν οι σημειώσεις του συγγραφέα.
Ακούμε λοιπόν την Ασπασία Καμπύλη να μας παρουσιάζει το Το Φιλί της Γυναίκας-Αράχνης ένα βιβλίο λίγο διαφορετικό από τα υπόλοιπα των εκδόσεων, αλλά εξίσου Carnivora.
Βιβλία στα οποία γίνεται αναφορά στην εκπομπή:
* Το Φιλί της Γυναίκας – Αράχνης (Μανουέλ Πουίχ) – εκδόσεις Carnivora – μτφ. Ασπασία Καμπύλη
* Φοβάμαι, Ταυρομάχε (Πέδρο Λεμεμπέλ) – εκδ. Καστανιώτης – μτφ. Κώστας Αθανασίου
* Μάσκες (Λεονάρντο Παδούρα) – εκδ. Καστανιώτης – μτφ. Κώστας Αθανασίου
*Ο Λύκος, το Δάσος και ο Νέος Άνθρωπος (Φράουλα και Σοκολάτα) (Σενέλ Πας)
Το παραπάνω διήγημα περιέχεται στη συλλογή αφηγημάτων με τίτλο Φράουλα και Σοκολάτα – εκδόσεις Ύψιλον – μτφ. Π. Αντωνιάδης, Α. Νταή, M.A.Romero, Φ. Σπαθάρη, Δ.Τσιαμάντα –επιλογή κειμένων & επιμέλεια Βίκτωρ Ιβάνοβιτς
