10 Χρόνια HUMBA!

Όπου σήμερα, γνωρίζουμε έναν εκδοτικό οίκο που ξαναγεννιέται. Ο λόγος για τις εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ. Ξεφυλλίζουμε τρεις νέες εκδόσεις και μαθαίνουμε το εκδοτικό του πρόγραμμα.

Όπου σήμερα, ταξιδεύουμε στη Χιλή σε μια όχι και τόσο τυπική Λατινοαμερικάνικη χώρα που το 1970 αποφάσισε να πάρει την ιστορία στα χέρια της.

Για την προετοιμασία του ίδιου του Μαραντόνα και της ομάδας της Αργεντινής μέσα σε απίστευτες δυσκολίες και αντιπαλότητες, για το όνειρο και για τον θρίαμβό τους.

Η αλήθεια ότι το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει αρκετά. Είναι το ποδόσφαιρο των υπεραθλητών, του αποτελέσματος, των ζάπλουτων ιδιοκτητών και των brand names. Το βιβλίο υπήρχε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας.

Σίγουρα όταν η μπάλα πάει στην κερκίδα μετά από σέντρα του εξρεμ είναι ένα «κακόγουστο» αστείο. Όμως ο Θάνος Σαρρής έστειλε την μπάλα στην κερκίδα και μάλλον έβαλε γκολ. Ένα βιβλίο «μανιφέστο», για το πώς το ποδόσφαιρο μπορεί να σωθεί από τη βρωμιά που ζέχνει!

Προσπαθούμε να δούμε που εντοπίζεται το πρόβλημα στο να είσαι συγγραφέας εν έτη 2020.

Όπου σήμερα αναρωτιόμαστε αν υπάρχει Μοζαμβικανική λογοτεχνία, και γνωρίζουμε τον κύριο εκπρόσωπό της Μια Κότου, με τη βοήθεια του Νίκου Πρατσίνη.Ερχόμαστε σε επαφή με μια χώρα που ιδρύθηκε το 1975, αφού κέρδισε την ανεξαρτησία της από την Πορτογαλία.
Μαθαίνουμε τον Μια Κότου και διαβάζουμε «Τοτελευταίο πέταγμα του φλαμίνγκο».

Όπου σήμερα, κάνουμε μια βουτιά στο λογοτεχνικό κόσμο του Οντζάκι και στη σκληρή πραγματικότητα της Αγκόλας.

Θα διαβάσει για τον Μαραντόνα ως άνθρωπο, χωρίς τίποτα προσωπικό με τη «δημοσιογραφική» έννοια -τη σκανδαλοθηρική- θα διαβάσει πολλά για μεγάλες φάσεις του ποδοσφαίρου με πρωταγωνιστή τον Μαραντόνα και θα διαβάσει και για κάποιους/ες από τον επαγγελματικό και προσωπικό του περίγυρο.

Όπου σήμερα κάνουμε μια βουτιά στον κόσμο του Εουτζένιο Μπάρμπα και του Θεάτρου Οντίν, με τη βοήθεια του ηθοποιού και σκηνοθέτη, του Θεάτρου ΟΜΜΑ studio,  Αντώνη Διαμαντή.

 
Σχεδόν πάντα στις συνεντεύξεις ψάχνω να βρω τα κατάλληλα λόγια ούτως ώστε να προλογίσω την κουβέντα που ακολουθεί. Όμως εδώ δεν υπάρχει καλύτερος πρόλογος από τα λόγια του Γιώργου Μπαντή «Αθλητής είσαι όταν γίνεσαι η φωνή του ανθρώπου που υποφέρει, που αδικείται. Εγώ προσωπικά φώναξα με την δύναμη της φωνής μου όχι για να σε πείσω ότι έχω δίκιο, αλλά για να σε κάνω να ψάξεις, να αναζητήσεις να βρεις αυτό που δεν θα σου πει ποτέ η τηλεόραση».

Το βιβλίο αναφέρεται σε αυτήν που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε ως τη «χρυσή εποχή» του χουλιγκανισμού, δηλαδή τις δεκαετίες του ’60, του ’70 και του ’80, πριν τις κατασταλτικές επιχειρήσεις της αστυνομίας και την «έκθεση Τέιλορ»

Η βία στο ποδόσφαιρο, η οπαδική βία, είναι εν σμικρώ εξεικόνιση της βίας που εμφιλοχωρεί στην κοινωνία. Κανείς δεν γεννιέται βίαιος, γίνεται.

Όπου σήμερα, αποφασίσαμε να διερευνήσουμε το σύστημα υγείας της Κούβας και αναρωτιόμαστε τι το διαχωρίζει από τα συστήματα του υπόλοιπου κόσμου.

Στις αρχές του περασμένου Μάρτη η αγαπημένη μου Μπόκα Τζούνιορς κατέκτησε το 34ο πρωτάθλημα της ιστορίας της.Και τον Απρίλη συμπλήρωσε τα 115 χρόνια ζωής.Έτσι μου έδωσε την αφορμή να μιλήσω με το άνθρωπο που κρύβεται πίσω από το Boca Juniors Supporters – Greece, τον  Πάνο Βαλιμίτη.