Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού επισκεφτήκαμε ένα πολύ «δροσερό» βιβλιοπωλείο, το οποίο είναι αμιγώς για παιδιά από ενός έως δεκαέξι χρονών. Εκεί μας περίμενε με χαμόγελο και πολύ αγάπη για τα παιδιά η Χριστίνα Λουίζα Πετράκη, όπου συζητήσαμε τις δυσκολία και τη χαρά να έχεις ένα βιβλιοπωλείο ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ!!
ΜΒ: Πώς επηρεάζει η οικονομική κρίση ένα θεματικό βιβλιοπωλείο για παιδιά;
Π.ΛΥΚΟΣ: Η οικονομική κρίση επηρεάζει τα πάντα, σαφώς επηρεάζει και ένα βιβλιοπωλείο για παιδιά! Θα μπορούσα να πω ότι κερδίζει λίγο παραπάνω αφού ότι έχει να κάνει με τα παιδιά το κόβουμε τελευταίο. Θα επιλέξεις να κάνεις κάποιο δώρο στα παιδιά ένα βιβλίο και τα σχολικά του!
ΜΒ: Το γεγονός ότι λειτουργείται και ως «βιβλιο-χαρτοπωλείο» μήπως αυτό σας κάνει να είστε σε καλύτερη μοίρα από τα αμιγώς βιβλιοπωλεία ή όχι;
Π.ΛΥΚΟΣ: Όταν ξεκίνησα το βιβλιοπωλείο δεν υπήρχε τέτοια διάθεση. Ήθελα να περιέχει βιβλία και παραμύθια για παιδιά. Όμως σταδιακά άρχισε να το ζητά ο κόσμος, οπότε και δημιουργήθηκε!
Πάντως φυσικά και βοηθάει σε περιόδους όπως ο Σεπτέμβρης που έρχεται, αλλά και σε περιόδους που είναι λίγο «νεκροί» για το βιβλιοπωλείο οπότε βοηθάει να τονωθούν λίγο τα οικονομικά του!
ΜΒ: Πως πήρατε την απόφαση να ανοίξετε ένα βιβλιοπωλείο όπου κατά κύριο λόγο οι αναγνώστες είναι παιδιά;
Π.ΛΥΚΟΣ: Η οποιαδήποτε εξειδίκευση θεωρώ ότι βοηθάει. Μπορείς να είσαι ποιο ενημερωμένος και να έχεις μεγαλύτερη ποικιλία. Ακόμα μπορείς να ανταποκριθείς, να ενημερώσεις και να εξυπηρετήσεις πολύ καλύτερα. Τουλάχιστον η εμπειρία εννέα χρόνων αυτό μου δείχνει.
ΜΒ: Πόσο σημαντικό είναι, να είναι το παιδί κοντά στο βιβλίο και στα παραμύθια;
Π.ΛΥΚΟΣ: Εγώ διάβαζα στο παιδί μου από την κοιλιά. Θεωρώ ότι είναι ότι καλύτερο του έχω δώσει μέχρι τώρα. Γενικά θεωρώ ότι είναι αρκετά σημαντικό γιατί εμπλουτίζεται το λεξιλόγιο του σε πολύ μικρή ηλικία, του ανοίγουν νέοι ορίζοντες και μεγαλώνει ο φαντασιακός το χώρος!
ΜΒ: Στον Παπουτσωμένο Λύκο λαμβάνουν χώρα και δράσεις όπως αναγνώσεις παραμυθιών(κάθε Παρασκευή το χειμώνα που μας πέρασε). Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτές τις δράσεις. Και τι καινούριο ετοιμάζετε το χειμώνα που έρχεται;
Π.ΛΥΚΟΣ: Δράσεις υπήρχαν από τη στιγμή που ανοίξαμε. Οι συγκεκριμένη καθιερώθηκε πριν τρία χρόνια να γίνεται κάθε Παρασκευή απόγευμα , γι’ αυτό και την ονομάσαμε «Απογεύματα Παραμυθιού».(η συγκεκριμένη δράση δεν πραγματοποιείται μόνο, Ιούλιο και Αύγουστο). Τον Μάιο και τον Ιούνιο εκμεταλλευτήκαμε κάποια Σάββατα και οι δράσεις έγιναν στον πεζόδρομο που υπάρχει μπροστά! Γενικά πάει πάρα πολύ καλά και το αναζητούν και τώρα που δεν πραγματοποιείται!!
ΜΒ: Πρόσφατα διοργανώθηκε παζάρι από το σύλλογο βιβλιοπωλών Ηρακλείου, αυτό είναι μια δράση για να έρθει πιο κοντά ο κόσμος στο βιβλίο ή τα κριτήρια είναι αμιγώς οικονομικά!;
Π.ΛΥΚΟΣ: Όσο αναφορά το παιδικό βιβλίο οι εκδοτικοί οίκοι έχουν βάλει νερό στο κρασί τους και οι τιμές πέφτουν. Τώρα, όσον αφορά το παζάρι τα βιβλία που υπήρχαν εκεί, τουλάχιστον το 70% δεν υπήρχαν στα βιβλιοπωλεία, ήταν τίτλοι προς «απόσυρση» από τους εκδοτικούς ή που δεν πουλούσαν πια στα ράφια το βιβλιοπωλείου.
Αυτός είναι ένας τρόπος να προσελκύσεις το κοινό που δεν μπορεί για οικονομικούς λόγους να πάει στο βιβλιοπωλείο. Μόνο θετικά μπορεί να αποφέρει μακροπρόθεσμα!!
ΜΒ: Ξεκινώντας αυτό το project διαπιστώσαμε ότι σε μια σχετικά μικρή πόλη όπως το Ηράκλειο υπάρχουν πολλά και αξιόλογα βιβλιοπωλεία. Ποια είναι η γνώμη σας πάνω σε αυτό;
Π.ΛΥΚΟΣ: Ευχής έργον! Τέλειο! Τελευταία ανοίγουν μικρά και καλά βιβλιοπωλεία και υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ μας. Αυτό είναι μόνο θετικό αφού το ότι υπάρχουν πολλά σημαίνει ότι υπάρχουν και αναγνώστες πολλοί!
ΜΒ: Ολοκληρώνοντας, πως σας φαίνεται το project του MagicBuzz «ταξίδι στον κόσμο του βιβλίου» ;;
Π.ΛΥΚΟΣ: Καταπληκτική προσπάθεια, είναι ένα λιθαράκι και αυτό, στον πολιτισμό. Μου αρέσει πάρα πολύ και εύχομαι να συνεχίσει!
MB: Θες να μας πεις κάτι για τα δύο βιβλία που μας δωρίζεται για να κληρώσουμε στους επιβάτες του MagicBuzz ;;
Π.ΛΥΚΟΣ: «Ο Διαφορετικός Μισομπουκίτσας»,με κείμενα και στίχοι τραγουδιών της Γιούλας Γεωργίου μουσική και αφήγηση του Γιάννη Ζουγανέλη, είναι ένα παραμύθι για το σχολικό εκφοβισμό και την αντιμετώπισή του, μια περιπέτεια του μικρού Γιαννάκη που μας μαθαίνει, με το δικό του τρόπο, ότι ο καθένας μας είναι διαφορετικός και μοναδικός.
«Το Δέντρο που Έδινε» της Silverstein Shel μιλά για την ανιδιοτελή προσφορά και τη χαρά του να δίνεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα!
Φωτογραφία
Σπύρος Μαστρογιαννάκης
Συνέντευξη/επιμέλεια κειμένου
Βαγγέλης Μπουμπάκης
Αύγουστος 2016
