Ο Juan Villoro είναι διακεκριμένος και πρωτότυπος μεξικανός πεζογράφος, δημοσιογράφος και στοχαστής, με ένα πλήθος ενδιαφερόντων και ενασχολήσεων, από το ποδόσφαιρο μέχρι το ροκ και την ταξιδιωτική λογοτεχνία.
Η μεταφράστρια Ισμήνη Κανσή αποχαιρετά τον Eduardo Galeano, ένα χρόνο μετά τον θάνατό του, με μια επιστολή της προς αυτόν. Διαβάζει η Αγγελική Τσάκωνα.
Άνθρωπε!/Τα χέρια σου κρατούν λουλούδια,/φτιαγμένα για χάδια είναι τα χέρια σου,/Κι όμως/Διάλεξες του όχλου τη ματιά/τη βία της αγέλης,/ένα κυνήγι μαγισσών.
Στις 20 Νοεμβρίου του 1975 πεθαίνει από φυσικό αίτια ο Φράνκο και η Ισπανία μετά από 36 χρόνια δικτατορίας ετοιμάζεται να αλλάξει σελίδα. Το βράδυ από τα συντρίμμια της Σκάλα θα ανασυρθούν τέσσερις εργαζόμενοι νεκροί (εκ των οποίων οι δυο ήταν επίσης αναρχικοί και οργανωμένοι στη C.N.T.)
Η Ισπανία […] μια ζώνη ερειπίων. Μια σταγόνα αίμα πεσμένη σε αυτές τις γραμμές θα μείνει ζώντας πάνω σε αυτές, ανεξίτηλη σαν την αγάπη.
Το Λευκό Ρόδο είναι ένας αληθινός θησαυρός της επικής λογοτεχνίας, κρυμμένος σε δύο λαβύρινθους, μέσα στους οποίους ο προικισμένος αφηγητής Traven οδηγεί εναλλάξ τους έκθαμβους αναγνώστες του, ώσπου μπροστά στα διαισθανόμενα μάτια τους οι πολυδαίδαλες στοές ενώνονται, λύνοντας έτσι όλα τα αινίγματα και μαζί με αυτά την κορυφωμένη αγωνία.
Τι έκπληξη κι αυτή! Μα ποιος είναι ο Ραλφ Ρότμαν; Πως και δεν έχει μεταφραστεί μέχρι τώρα κανένα άλλο έργο του στα ελληνικά;
Αποχαιρετάμε τον βρώμικο και αμαρτωλό Θεό, υποτιτλίζοντας στα ελληνικά δύο πολύ σύντομα βίντεο που λένε πολλά για τον χαρακτήρα και το ταλέντο του.