Αν δεν επρόκειτο για λογοτεχνικό κείμενο και μάλιστα υψηλού επιπέδου, θα λέγαμε πως αποτελεί ένα μανιφέστο του βιώματος του εγκλεισμού και της εξορίας.
«Είδος ανθρώπου υπό εξαφάνιση»: αναγεννησιακός πολυτεχνίτης, πολιτικό ον, αριστερός χωρίς αγκυλώσεις. Και συγγραφέας που, ωστόσο, δήλωνε θιασώτης της σιωπής·