Όπου σήμερα, γνωρίζουμε δυο σπουδαία έργα της πορτογαλικής λογοτεχνίας αλλά και μια επιστολή βαρύνουσας σημασίας!
Η μνήμη διασώζει αλλά και καταδικάζει. Διασώζει τις φωτεινές στιγμές αλλά και τις μαύρες ώρες της ανθρώπινης ύπαρξης, λειτουργεί πότε σωτήρια και πότε καταδικαστικά.
Είναι ένα εξομολογητικό, τρυφερό κείμενο. Μας δίνει μια εικόνα του ανθρώπου Ιουλίου Βερν, και μάλιστα του παιδιού που υπήρξε.
Όπου σήμερα, κάνουμε μια βουτιά στο λογοτεχνικό κόσμο του Οντζάκι και στη σκληρή πραγματικότητα της Αγκόλας.