Μια πόλη. Ένα μέντιουμ. Μια πρόβλεψη. Ένα κακό που παραμονεύει.
Θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες συγγραφείς της ισπανόφωνης και παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τάσεις στο έργο της: Μια απ΄ αυτές είναι η γυναικεία ματιά: οι χαρακτήρες της είναι συχνά παιδιά, μητέρες, γυναίκες.
Το «Όσα δεν ειπώθηκαν» είναι μια ανθολογία από κείμενα ανέκδοτα αλλά και γνωστά της συγγραφέως, που συγκέντρωσαν και εξέδωσαν οι φίλοι της το 1922 αμέσως μετά το θάνατό της.
Η ιδέα για το “Δαβίδ” γεννήθηκε από μια πραγματική ιστορία που αφορά το ομώνυμο γλυπτό του Μιχαήλ Άγγελου. Την περίοδο της ιταλικής Αναγέννησης μεταφέρθηκε στη Φλωρεντία ένα γιγάντιο κομμάτι μαρμάρου, ο Γίγαντας το αποκαλούσαν, το οποίο κανένας μεγάλος γλύπτης της εποχής δεν τολμούσε να το αξιοποιήσει.
Η Μαρία Λουίσα Μπομπάλ (1910-1980) δεν είναι ένα από τα φανταχτερά ονόματα της ισπανόφωνης λογοτεχνίας, το όνομά της δεν έχει πολυακουστεί έξω από τα σύνορα της Αμερικανικής ηπείρου και πρώτη φορά μεταφράζεται στην Ελλάδα.