Και προτού ξεσπάσει ο θρήνος των ανοίξεων,έκλεινε αργά τα βλέφαρα, έβαζε τα μαχαίρια στη σειρά και ριχνόταν πάνω τους σαν ένας ταύρος, τόσο πονεμένος,που δεν του έμενε άλλο παρά να σκοτωθεί.
Βαριά λέξη το στίγμα. Συνήθως φοβάσαι ακόμα και να τη σκεφτείς. Τρομάζεις από τη διαπεραστικότητα και τη διάρκεια της, τη δύναμη να αλλάζει τις ζωές αυτών που το φέρουν.
Η Τριστάνα θα άξιζε να είναι το μοναδικό έργο ενός συγγραφέα. Μαρία Θαμπράνο
Κέρματα και γρόσια η αιτία του κακού αιωνίως. Κύλησαν όρη τα νομίσματα του κόσμου. Στον αγύριστο για πάντα.
