Και προτού ξεσπάσει ο θρήνος των ανοίξεων,έκλεινε αργά τα βλέφαρα, έβαζε τα μαχαίρια στη σειρά και ριχνόταν πάνω τους σαν ένας ταύρος, τόσο πονεμένος,που δεν του έμενε άλλο παρά να σκοτωθεί.
Βαριά λέξη το στίγμα. Συνήθως φοβάσαι ακόμα και να τη σκεφτείς. Τρομάζεις από τη διαπεραστικότητα και τη διάρκεια της, τη δύναμη να αλλάζει τις ζωές αυτών που το φέρουν.
Οι αθλητές παραλαμβάνουν τα μετάλλιά τους και οι 2 Αμερικανοί χωρίς παπούτσια φορώντας μαύρες κάλτσες για να δείξουν τη φτώχεια των μαύρων, υψώνουν τα γάντια τους στον αέρα σε ένδειξη διαμαρτυρίας και συμπαράστασης προς τη μαύρη κοινότητα αθλητική και μη.
Ο Γκαλδός μάς έκανε να γνωρίσουμε τους Ισπανούς, τον περιθωριακό άνθρωπο, την άσχημη γυναίκα που κανείς δεν γυρίζει να κοιτάξει…
