Οι αγαπημένες Κεραίες της Εποχής μας!

Ο Δράκος δεν Χορεύει. Για όσους αρνήθηκαν να τους αλέσει ο μύλος της αποικιοκρατικής μηχανής και να τους ξεράσει σε κόκκους ζάχαρης, κακάο και ψίχα καρύδας.

Η Νάπολη, στα χέρια του Πουλιέζε, εξέρχεται από το στερεότυπο της φωτεινής μεσογειακής πόλης του νότου και εισέρχεται σε μια ατμόσφαιρα σκοτεινή όπου το νερό της βροχής, που πέφτει ασταμάτητα για τέσσερεις συνεχόμενες μέρες, πλημμυρίζει δρόμους, ανοίγει χάσματα στο έδαφος, καταπίνει πολυκατοικίες, αφήνει πίσω της νεκρούς και ανθρώπους σε απορία.

ενώ ο πιλότος τονίζει πάντα ~ ότι δεν επιτρέπεται το κάπνισμα ~ Στην τουαλέτα υπάρχουν τρεις επιγραφές σε πέντε γλώσσες ~ που το απαγορεύουν

Ολόκληρο το Αφιέρωμα στον Ισπανικό Εμφύλιο

Στο studio με τον μπαρτέντερ Νίκο Μαυροφόρο συζητάμε για ποτά την εποχή της ποτοαπαγόρευσης!

Αναρωτιόμαστε γιατί οι κοινωνικές επιστήμες όλο και πιο φανερά σκύβουν το κεφάλι τους και επικεντρώνουν τη ματιά τους σε αυτό.

Το σώμα. Οι αισθήσεις. Η μνήμη. Η καρδιά κι ο νους ευνοούν συνάψεις. Αλλά το πιο αλάνθαστο κριτήριο το έχει το σώμα.

Όπου σήμερα γνωρίζουμε τη ζωή και το έργο του Ουίλλιαμ Φώκνερ.Ταξιδεύουμε στην φανταστική πολιτεία Γιοκναπατάουφα και μαθαίνουμε το έθιμο της ταφής του αρχηγού μιας φυλής αυτοχθόνων!

Το βιβλίο αναφέρεται σε αυτήν που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε ως τη «χρυσή εποχή» του χουλιγκανισμού, δηλαδή τις δεκαετίες του ’60, του ’70 και του ’80, πριν τις κατασταλτικές επιχειρήσεις της αστυνομίας και την «έκθεση Τέιλορ»

Όπου σήμερα, ταξιδεύουμε στη Βρετανία και γνωρίζουμε τον Ντ. Χάντερ και διαβάζουμε το έργο του Chav, Αλλυλεγγύη από τα υπόγεια.

Ταινία μικρού μήκους του Λευτέρη Γιαννακουδάκη.Η Ειρήνη κι η Μαρία, δύο φορέματα, ο Μάνος, δύο φωτόσπαθα, μία διακοπή ρεύματος, ένας καλλιτέχνης με αυτοπεποίθηση, η ζάχαρη που τελείωσε κι ένας κόσμος που είναι πολύ μικρός για να χάνει κανείς τους φίλους του.

Η μεταφράστρια Ισμήνη Κανσή αποχαιρετά τον Eduardo Galeano, ένα χρόνο μετά τον θάνατό του, με μια επιστολή της προς αυτόν. Διαβάζει η Αγγελική Τσάκωνα.

Ο «Μονάρχης των σκιών» αφηγείται την αναζήτηση του χαµένου ίχνους ενός νέου, που αγωνίστηκε για έναν άδικο σκοπό και πέθανε στη λάθος πλευρά της ιστορίας. Λεγόταν Μανουέλ Μένα και το 1936, στον ισπανικό εµφύλιο, κατατάχτηκε εθελοντής στον στρατό του Φράνκο.

Το έργο διαδραματίζεται στο πολύ μακρινό μέλλον, εκεί όπου ο σημερινός μας πολιτισμός αποτελεί μία ακόμα θαμπή σελίδα στην ανθρώπινη ιστορία.

Χρίστος Χαραλαμπόπουλος: Καλή δύναμη σε όλους εκτός φυσικά των καθαρμάτων. Περιοδικό HUMBA! – 1st round