Ο Γύρος του Κόσμου με ένα Σομπρέρο
El Sombrero
εκδόσεις Διόπτρα
συζήτηση με την ομάδα του El Sombrero
Β.Μ.: Ποια ανάγκη σας γέννησε το Sombrero; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη λογική (και ανάγκη) για την ανωνυμία των συντελεστών ή αυτό είναι δευτερεύον θέμα, άνευ ουσίας για σχολιασμό;
Το Sombrero γεννήθηκε από την αγάπη μας για το ποδόσφαιρο και για το γράψιμο. Όταν ξεκίνησε, όλοι ήταν bloggers, οπότε ήταν κάτι συνηθισμένο. Απλώς δεν είχε συνδυαστεί ιδιαίτερα με το ποδόσφαιρο. Η ανωνυμία προέκυψε επειδή ακριβώς το blogging λειτουργούσε έτσι και επειδή το Sombrero ήταν ένα χόμπι, κάτι που δεν είχε σχέση με την κανονική μας εργασία. Άσχετα αν στην πορεία κατέληξε να καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του χρόνου μας.
Β.Μ.: Πείτε μας δυο λόγια για το www.sombrero.gr! Πώς επηρέασαν ενδεχομένως τη δουλειά σας και την αρχική σας ιδέα οι χιλιάδες ακόλουθοι στα social media;
Πριν 14 χρόνια ήμασταν πολύ πιο νέοι και σίγουρα είχαμε λιγότερες υποχρεώσεις. Στην πορεία τα πράγματα έγιναν δυσκολότερα και γι’ αυτό και ορισμένοι σταμάτησαν να γράφουν και προστέθηκαν νέα άτομα, μιας και συνεχίζει να είναι ένα χόμπι. Οι δουλειές μας δεν επηρεάστηκαν, επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό όμως ο ελεύθερος χρόνος μας. Εννοείται ότι, από τη μία, ήμασταν πολύ τυχεροί, καθώς από ένα σημείο και μετά η ύπαρξη του Sombrero συνέπεσε με την εκρηκτική άνοδο των social media. Έτσι, φτάσαμε στο σημείο να μας διαβάζουν και να μας γνωρίζουν πολλές χιλιάδες άνθρωποι. Για όσους δεν θυμούνται πώς ήταν η ζωή πριν από τα social media, τότε μας διάβαζε κόσμος κυρίως μέσα από τις αναζητήσεις στο Google ή από τα RSS ή επειδή είχε το blog ως bookmark. Aπό την άλλη, η ραγδαία αύξηση του κοινού δημιούργησε περισσότερες ευθύνες: Έπρεπε να τροφοδοτούμε το blog με αρκετό περιεχόμενο, αλλά παράλληλα να διατηρούμε την ίδια ποιότητα, να απαντάμε σε μηνύματα και στα σχόλια. Χρειάζεται να ασχολούμαστε συνέχεια με το Sombrero, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Β.Μ.: Αλήθεια, πώς πάρθηκε η απόφαση της κυκλοφορίας του βιβλίου Ο γύρος του κόσμου με ένα Sombrero και ποια η προσδοκία σας με αυτή την κίνηση;
Το βιβλίο υπήρχε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας, κυρίως επειδή μας το ζητούσαν αρκετοί αναγνώστες. Ήταν όμως κάτι που απλώς λέγαμε ότι θα το κάνουμε και ποτέ δεν καθόμασταν να ασχοληθούμε. Προσωπικά πιστεύω ότι, αν ένα από τα πιο νέα μέλη της ομάδας μας δεν επέμενε να ασχοληθούμε επιτέλους σοβαρά, το βιβλίο δεν θα είχε κυκλοφορήσει.
Β.Μ.: Τι θα διαβάσουμε λοιπόν στο νεοκδοθέν βιβλίο Ο γύρος του κόσμου με ένα Sombrero, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα;
Θα διαβάσετε 45 ιστορίες από ολόκληρο τον κόσμο, ιστορίες για διάσημους και αγνώστους, για παίκτες και για φιλάθλους, για ομάδες, για άντρες και γυναίκες, για εγκληματίες, για δέντρα και για σκύλους. Ιστορίες αστείες και συγκινητικές, κοινωνικού ή ιστορικού περιεχομένου. Ιστορίες όπου το ποδόσφαιρο συχνά αποτελεί μόνο την αφορμή για τη διήγηση. Ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί στο blog μας και ολοκαίνουριες, που υπάρχουν μόνο στο βιβλίο.
Β.Μ.: Αλήθεια, με ποιο ή με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των 45 ιστοριών που αποτελούν το βιβλίο; Πόσο επίπονη ήταν για εσάς η συγκεκριμένη απόφαση (της επιλογής)!
Η επιλογή ήταν πολύ πολύ δύσκολη. Μέσα στα 14 χρόνια που υπάρχει το Sombrero, έχουν γραφτεί χιλιάδες κείμενα. Δεν επιλέξαμε αναγκαστικά τα αγαπημένα μας, ούτε αυτά που ήταν πιο «εμπορικά», που αναφέρονταν δηλαδή σε διάσημους, ή που είχαν διαβαστεί περισσότερο. Δώσαμε μια δομή στο βιβλίο ξεκινώντας από τις προσωπικότητες του ποδοσφαίρου (παίκτες, προπονητές, φιλάθλους), περνώντας μετά στις ομάδες και καταλήγοντας στο πώς το ποδόσφαιρο έχει φτάσει να είναι τόσο σημαντικό, να επηρεάζει την κοινωνία, αλλά και να χρησιμοποιείται από αυτή. Επίσης, δεν συμπεριλάβαμε μερικά κείμενα που μας άρεσαν πολύ, αλλά ήταν μεγάλα σε έκταση. Θέλαμε να χωρέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες ιστορίες.
Β.Μ.: Πώς ανακαλύπτετε τις ιστορίες σας και πού στοχεύετε την έρευνά σας;
Είναι δύσκολο να απαντήσουμε σε αυτό, καθώς ο καθένας μας λειτουργεί διαφορετικά. Διαβάζουμε αρκετά, συζητάμε μεταξύ μας, ψάχνουμε τις ιστορίες πίσω από γεγονότα και προσωπικότητες. Η έμπνευση μπορεί να είναι ένα συμβάν, μια ταινία, ένας παίκτης που παίζει καλά, κάτι που είχαμε διαβάσει κάπου. Δεν υπάρχει κάποια μανιέρα.
Β.Μ.: Στην τελευταία ενότητα του βιβλίου με τίτλο «Κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι» καταλαβαίνουμε ότι το ποδόσφαιρο είναι έντονα συνδεδεμένο με την πολιτική. Εγώ θα πω και με την κοινωνία που το γεννά! Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που ενδεχομένως, εάν είναι στραβός ο γιαλός, στραβά θα αρμενίζει και αυτό. Ποια είναι η δική σας άποψη; Τι ποδόσφαιρο ονειρεύεται η παρέα του Sombrero;
Η αλήθεια ότι το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει αρκετά. Είναι το ποδόσφαιρο των υπεραθλητών, του αποτελέσματος, των ζάπλουτων ιδιοκτητών και των brand names. Αν και είναι ανέφικτο, εμείς θα θέλαμε να συνδυάσουμε τα καλά του «μοντέρνου ποδοσφαίρου», π.χ. το να μπορείς να δεις άνετα την αγαπημένη σου ομάδα στο σπίτι σου ή σε ένα όμορφο γήπεδο χωρίς να κινδυνεύεις, με το ποδόσφαιρο των «εξαιρέσεων», με ομάδες δηλαδή που παίζουν για το θέαμα, με ποδοσφαιριστές που δεν είναι γεμάτοι μούσκουλα και τρέχουν τα 100 μέτρα σε 10’’ και με ιστορίες από αουτσάιντερ που τα καταφέρνουν χωρίς το απαιτούμενο μπάτζετ.
Β.Μ.: Υπάρχει χώρος στο ποδόσφαιρο σήμερα για αντισυμβατικούς τυπάδες, αλλά και γενικότερα για ποδοσφαιριστές, παράγοντες ή οπαδούς που αψηφούν το political correct και το no politica;
Υπάρχει, αλλά μειώνεται σταθερά. Γι’ αυτό και μεγάλο μέρος των ιστοριών μας έρχεται από τη Λατινική Αμερική, εκεί που τύποι με κοιλίτσα όπως ο «Πούλγκα» Ροντρίγκες συνεχίζουν να παράγουν ποδοσφαιρική τέχνη στο χορτάρι. Προσπαθούμε να βρίσκουμε τέτοιους τύπους, τέτοιες ιστορίες, γιατί αυτό το ποδόσφαιρο «εργαστηρίου» με ένα λάπτοπ και στατιστικά, χωρίς συναίσθημα, χωρίς προσωπικές υπερβάσεις δεν έχει την ίδια ομορφιά.
Β.Μ.: Υπέροχο, σαγηνευτικό, σκληρό, ρομαντικό, καθηλωτικό, ιλιγγιώδες! Χωρίς να θέλω να μειώσω τις υπόλοιπες ιστορίες, κρατώ δυο πράγματα από αυτό το σπουδαίο ανάγνωσμα, απαραίτητο σε κάθε βιβλιοθήκη, ενός οπαδού, ενός ποδοσφαιρόφιλου ή ενός βιβλιοφάγου: Πρώτον τα λόγια του Ντιέγκο: «Το ποδόσφαιρο είναι το πιο όμορφο και υγιές άθλημα του κόσμου. Γι’ αυτό να μην έχει την παραμικρή αμφιβολία κανείς. Αν κάποιος κάνει λάθος, δεν πρέπει να πληρώσει το ποδόσφαιρο γι’ αυτό. Εγώ έκανα λάθος και το πλήρωσα. Αλλά η μπάλα… Η μπάλα δεν λεκιάζεται». Και, δεύτερον, την απίστευτη ιστορία (που όλοι οι οπαδοί κρυφά ή και φανερά ονειρευόμαστε) ενός οπαδού της Γουέστ Χαμ που κλήθηκε να παίξει σε φιλικό παιχνίδι της ομάδας του και μάλιστα μπορεί και να… σκόραρε! Ποια είναι η δική σας αγαπημένη ιστορία, έστω και εάν είναι δύσκολο να απαντηθεί αυτό, αφού είστε πολλοί και (φαντάζομαι) ετερόκλητοι συντάκτες;!
Είναι πράγματι δύσκολο να απαντηθεί κάτι τέτοιο, καθώς είμαστε πέντε άνθρωποι με πολύ διαφορετικά γούστα που δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Αλλά, αν έπρεπε να επιλέξουμε μια ιστορία, αυτή θα ήταν το «Θα έκανες ποτέ τάκλιν στον Πάμπλο Εσκομπάρ;», όπου ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας απάντησε καταφατικά και ξεπέρασε το συμβατικό.
-Σας ευχαριστώ πολύ για τη διαθεσιμότητά σας και για την ευκαιρία να σας γνωρίσω καλύτερα μέσω του βιβλίου που έγινε αφορμή για αυτή τη συνέντευξη!
συνέντευξη
Βαγγέλης Μπουμπάκης
Μάρτης 2022
