«Όσο εσύ κοιμάσαι, η τύχη σου δουλεύει», θα μπορούσε να πει κάποιος στην πρωταγωνίστρια (Βίκυ Παπαδοπούλου) της καινούριας ταινίας του Γιάννη Οικονομίδη.
Ίσως είναι, τελικά, το μοναδικό θύμα ανάμεσα σε μία ανταλλαγή πυροβολισμών, βωμολοχιών και βρώμικου χρήματος. «Κοιμάται τον ύπνο του δικαίου» και ίσως να μη μάθει ποτέ τι πραγματικά έχει συμβεί.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Μία νεαρή γυναίκα (Βίκυ Παπαδοπούλου) αποφασίζει να παρατήσει τον μεγαλοεπιχειρηματία σύζυγό της (Γιάννης Τσορτσέκης) και να ζήσει σε ένα απομονωμένο σπίτι με τον εραστή της (Βασίλης Μπισμπίκης). Φεύγοντας παίρνει μαζί της ένα από τα εκατομμύρια, που ανήκουν στον πρώην, πλέον, άντρα της. Η πληγή που ανοίγεται είναι βαθειά και η ανάγκη για εκδίκηση δεν αργεί να έρθει στην επιφάνεια. Το σχέδιο οργανώνεται και οι συνεργοί προέρχονται από τη νύχτα και από το ίδιο τους το σπίτι, καθώς οι σκηνοθέτες των επιθέσεων, δεν είναι άλλοι από τις μητέρες των δύο ανδρών (Βασιλική Καλλιμάνη, Σοφία Κούνια). Γιατί το πεσκέσι της μαμάς ενίοτε δεν είναι απλά μία κίνηση αγαθή…
Η ταινία φέρει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έχουν κάνει τις δουλειές του Οικονομίδη αγαπητές σε κοινό και κριτικούς. Πιο συγκεκριμένα, από το νέο του εγχείρημα δε λείπουν:
-Οι αυτιστικοί, αμήχανοι και γεμάτοι βωμολοχίες διάλογοι.
-Τα (επι)κριτικά σχόλια απέναντι στους μηχανισμούς αντίδρασης του σύγχρονου Έλληνα και στη βίαιη αρρενωπότητα.
-Το καυστικό του χιούμορ απέναντι στην ανεξάντλητη ανθρώπινη μωρία και στην ελληνική υποκουλτούρα.
-Η νίκη του αδύναμου ενάντια στον δυνατό.
Μεταξύ μας, όταν ξεκινάς για να δεις μία οποιαδήποτε ταινία του Οικονομίδη, λίγο πολύ ξέρεις τι να περιμένεις. Ξέρεις ότι θα γελάσεις, θα εκπλαγείς, θα νευριάσεις και θα προβληματιστείς. Παράλληλα, ξέρεις ότι θα συγχυστείς και δε θα μπορείς να αποφασίσεις ποιο στρατόπεδο θα διαλέξεις. Όμως, ξέρεις ότι θα βρεις και χαρακτήρες που μοιάζουν σ’ εσένα ή σε κάποιο γνωστό ή κάποιο πιο κοντινό. Με άλλα λόγια, όσο μακρινό και παράδοξο αν φαίνεται το χωροχρονικό πλαίσιο των ταινιών του, πάντα η έντονη κριτική ματιά του σκηνοθέτη αντιστρέφεται και σε οδηγεί στην αυτοκριτική. Σε κάνει να αναρωτιέσαι αν όντως το περιβάλλον δράσης των ηρώων είναι τόσο μακρινό και εάν έχεις βρεθεί κι εσύ σε ανάλογα διλήμματα.
———————————-
Σκηνοθεσία: Γιάννης Οικονομίδης
Σενάριο: Γιάννης Οικονομίδης, Χάρης Λαγκούσης, Δημοσθένης Παπαμάρκος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Δημήτρης Κατσαΐτης
Πρωτότυπη Μουσική: Jean–Michel Bernard
Μοντάζ:Γιάννης ΧαλκιαδάκηςΉχος: Ντίνος Κίττου, Κώστας Φυλακτίδης
Σκηνικά: Ιουλία Σταυρίδου
Κοστούμια:Χριστίνα Λαρδίκου
Μακιγιάζ:Γιάννης Παμούκης
VFX Supervisor : Αντώνης Κοτζιάς
Συνεργάτης Παραγωγός: Ιωάννα Μπολομύτη
Παραγωγοί:Πάνος Παπαχατζής, Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος, Elie Meirovitz, Ingmar Trost: Γιάννης Οικονομίδης
