Πάντα να συγχρωτίζομαι με πολλούς ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους. Γι’ αυτό και το 1997, όταν αποφασίσαμε με την Κάρμεν να ξαναζήσουμε μαζί μετά από 20 χρόνια, διαλέξαμε τη Χιχόν, μια πόλη ιστορική, με αριστερή παράδοση και 280.000 κατοίκους. Δεν είχα καμία επιθυμία να εγκατασταθώ στη Βαρκελώνη μαζί με τα μεγάλα ονόματα. Άλλωστε και το περιθώριο έβγαλε μεγάλους συγγραφείς, τον Χερνάν Ριβέρα Λετελιέρ, τον Πέδρο Λεμεμπέλ κ.ά.»
Όπως έγραψε το 2001, του έλειπαν πια πολύ οι φίλοι του «…γιατί τόλμησαν να προτείνουν μια ζωή καλύτερη από την αγελαία, γιατί είπαν πως ψωμί θα υπάρχει ή για όλους ή για κανέναν, γιατί άναψαν ένα φως μέσα στο σκοτάδι και πέρασαν στη δράση ξέροντας πόσο πολλά είχαν να χάσουν.» (βλ. Η τρέλα του Πινοτσέτ). Τα βιβλία του πάλλονται από τις φωνές τους, το αριστερό φρόνημα, τη μελαγχολία, το σαρκασμό, το χιούμορ τους.
Luis Sepulveda en Patagonie.Photo: Daniel Mordzinski |
Εκείνος, «κέρδισε» τον τίτλο του «εξόριστου» στα 28 του, από το 1977 όταν με παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας, η 28ετής ποινή του μετατράπηκε σε εξορία για 8 χρόνια. Έτσι «ξεσκαρτάριζε» η δικτατορία Πινοτσέτ τους ενοχλητικούς εχθρούς της και γι’ αυτό «εξαφάνισε» τους μισούς (περίπου 13.000 ) από όσους/ες (30.000) «εξαφάνισε» η δικτατορία Βιδέλα στην Αργεντινή. Έτσι σώθηκαν αργότερα, η γυναίκα του, η βραβευμένη ποιήτρια Κάρμεν Γιάνιες, που πέρασε φρικτά βασανιστήρια στο κολαστήριο της Βίλα Γκριμάλντι (αλλά δεν αφηγήθηκε τις εμπειρίες της), και ο μουσικός, σήμερα, γιός τους Κάρλος-Λένιν.
Ο Σεπούλβεδα εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη στα τέλη του 1980 αφού έζησε 7 μήνες με τους ιθαγενείς Σουάρ στο Εκουαδόρ, χάρη σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα της Ουνέσκο, αφού πολέμησε με τους Σαντινίστας στη Νικαράγουα και εργάστηκε εκεί ως δημοσιογράφος όταν επικράτησε η επανάσταση, αφού εγχειρίστηκε στην Κούβα («για να βγάλω τις σφαίρες από το κορμί μου»)… Άρχισε να ασχολείται συστηματικά με τη λογοτεχνία το 1986 και πρωτο-επέστρεψε στη Χιλή το 1989. «Η εξορία μάς στιγμάτισε σαν μολυσμένους» έγραψε το 2002 στο Hot Line και ξανά το 2009 στη Σκιά του εαυτού μας: «Από την εξορία δεν γυρίζεις».
πηγή: http://epohi.gr/