Ιούλιος 1930: Ο Ζιλ Ριμέ παρουσιάζει το τρόπαιο
στον Ουρουγουανό Πολ Τζουντ μετά τον τελικό
|
Ο Οτορίνο Μπαράσι επιστρέφει το Ζιλ Ριμέ |
Ιούλιος 1974: Ο Πελέ κρατάει το Ζιλ Ριμέ,
ο Σίλερ το νέο τρόπαιο του παγκοσμίου κυπέλλου
|
Ιούλιος 1930: Ο Ζιλ Ριμέ παρουσιάζει το τρόπαιο
στον Ουρουγουανό Πολ Τζουντ μετά τον τελικό
|
Ο Οτορίνο Μπαράσι επιστρέφει το Ζιλ Ριμέ |
Ιούλιος 1974: Ο Πελέ κρατάει το Ζιλ Ριμέ,
ο Σίλερ το νέο τρόπαιο του παγκοσμίου κυπέλλου
|
Σιωπή λαξευμένη από πέτρα και δάκρυα.
Τις νύχτες ξυπνάμε ανυπεράσπιστοι απ’ τις δικές μας φωνές «σαχραα, σαχραα»
Αφορμή για την συνάντησή μας με τον Κώστα Ραμπότα στάθηκε η έκδοση των δυο βιβλίων του «Το ΔΕΚΑ ΤΟ ΚΑΛΟ & Ο ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ» αλλά και το «ΠΑΝΘΕΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ»(εκδόσεις Φυλάτος- Fylatos Publishing).Η συζήτησή μας δεν στάθηκε μόνο στα βιβλία αλλά επεκτάθηκε και στον ρομαντικό κόσμο του…Dieci!
“Εκείνη τη φορά, μία από τις αναρίθμητες ευκαιρίες να ρουφήξουμε κάνα ποτηράκι μαζί, είχε ήδη πέσει η νύχτα, ήταν ώρα να ανάψουν τα κάρβουνα για το ασάδο, και του έκανα μια τελευταία ερώτηση: μα ποια είναι αυτή η τελική νίκη, Λούτσο;”
Το Λευκό Ρόδο είναι ένας αληθινός θησαυρός της επικής λογοτεχνίας, κρυμμένος σε δύο λαβύρινθους, μέσα στους οποίους ο προικισμένος αφηγητής Traven οδηγεί εναλλάξ τους έκθαμβους αναγνώστες του, ώσπου μπροστά στα διαισθανόμενα μάτια τους οι πολυδαίδαλες στοές ενώνονται, λύνοντας έτσι όλα τα αινίγματα και μαζί με αυτά την κορυφωμένη αγωνία.
Την Πρωτοχρονιά του 1994 τίθεται σε ισχύ η NAFTA (North American Free Trade Agreement), η συμφωνία ανάμεσα σε Καναδά-ΗΠΑ και Μεξικό που δημιουργεί μια ελεύθερη ζώνη εμπορίου παραδίδοντας ουσιαστικά τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του Μεξικό στα χέρια των αμερικάνικων και καναδικών πολυεθνικών.
Για την προετοιμασία του ίδιου του Μαραντόνα και της ομάδας της Αργεντινής μέσα σε απίστευτες δυσκολίες και αντιπαλότητες, για το όνειρο και για τον θρίαμβό τους.
Ολόκληρο το Αφιέρωμα στον Ισπανικό Εμφύλιο
Οι αθλητές παραλαμβάνουν τα μετάλλιά τους και οι 2 Αμερικανοί χωρίς παπούτσια φορώντας μαύρες κάλτσες για να δείξουν τη φτώχεια των μαύρων, υψώνουν τα γάντια τους στον αέρα σε ένδειξη διαμαρτυρίας και συμπαράστασης προς τη μαύρη κοινότητα αθλητική και μη.
Σχεδόν πάντα στις συνεντεύξεις ψάχνω να βρω τα κατάλληλα λόγια ούτως ώστε να προλογίσω την κουβέντα που ακολουθεί. Όμως εδώ δεν υπάρχει καλύτερος πρόλογος από τα λόγια του Γιώργου Μπαντή «Αθλητής είσαι όταν γίνεσαι η φωνή του ανθρώπου που υποφέρει, που αδικείται. Εγώ προσωπικά φώναξα με την δύναμη της φωνής μου όχι για να σε πείσω ότι έχω δίκιο, αλλά για να σε κάνω να ψάξεις, να αναζητήσεις να βρεις αυτό που δεν θα σου πει ποτέ η τηλεόραση».
Ο Σάββας Κώφίδης δε μάσησε ποτέ τα λόγια του! Η πορεία του στον αθλητισμό αλλά και στη ζωή αποδεικνύει το…
Η αλήθεια ότι το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει αρκετά. Είναι το ποδόσφαιρο των υπεραθλητών, του αποτελέσματος, των ζάπλουτων ιδιοκτητών και των brand names. Το βιβλίο υπήρχε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
Διαβάζοντας το διήγημα διαπίστωσα, και με μια μικρή έρευνα που έκανα, ότι όσοι πιστεύουμε τα παραπάνω κάνουμε μεγάλο λάθος.
Η «Ιστορία Γάμου» αποτελεί μία ακόμα ψυχογραφική προσπάθεια του Νόα Μπάουμπακ να παρουσιάσει έναν έρωτα που έχει χαλάσει, έχει «ξινίσει», έχει καταναλωθεί…
Συνήθως ψάχνει τις αιτίες, που οδηγούν σε αυτή την αλλαγή. Άλλοτε είναι η ανωριμότητα, άλλοτε η αλαζονεία και άλλοτε η ανισότητα ανάμεσα στο ζευγάρι.
Όταν ξεκινώ γιόγκα μετά από μια διακοπή, νιώθω σαν να επιστρέφω ξανά στο σπίτι μου. Επιστρέφω στο σπίτι μου σημαίνει επιστρέφω στον εαυτό μου, ξεκουράζομαι, νιώθω ασφάλεια, εκφράζομαι ελεύθερα, απομονώνομαι και διαλογίζομαι, συνομιλώ με τον εαυτό μου, αντλώ δυνάμεις για να αντιμετωπίσω τη ζωή και τα προβλήματα. Επιστρέφω σε αυτό το μυστικό μέρος όπου προετοιμάζω τις αναγεννήσεις μου.
Ο αθλητισμός είναι από τα ωραία “δεύτερα πράγματα” στη ζωή, μετά το δικαίωμα στην εργασία, την Παιδεία, την Υγεία και όλα αυτά σε ένα δημοκρατικό περιβάλλον – αναγκαία η επισήμανση γιατί ο αθλητισμός επιχειρήθηκε να γίνει εργαλείο στα χέρια δικτατόρων που είχαν κατανοήσει την εμβέλειά του