Επίσης πρότεινε και εισήγαγε στο θεατρικό πεδίο την έννοια του άδειου χώρου ως δυνατότητα δημιουργίας και θεατρικής γέννησης δίχως περιττά στοιχεία.
Ο Μπενίτο Πέρεθ Γκαλδός είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα των ισπανικών γραμμάτων. Ανήσυχος, ακούραστος, ονειροπόλος, καινοτόμος, πληθωρικός, καλλιεργημένος,
Στον δικό μου πρόλογο γράφω ότι ο Φρέιρε είναι «ο δάσκαλος της πραγματικής αλληλεγγύης». Και εννοεί κυρίως την αλληλεγγύη στην πράξη, και όχι μόνο στα λόγια,
Μα είναι βέβαια η μαύρη ρίζα του ουρλιαχτού, η διονυσιακή κραυγή των ενστίκτων. Αυτή η «μυστηριακή δύναμη που όλοι την αισθάνονται αλλά κανείς φιλόσοφος δεν μπορεί να την εξηγήσει» είναι, με δυο λόγια, το πνεύμα της Γης.
Είναι σπουδαίος αφροαμερικανός συγγραφέας. Γεννημένος το 1924 στο Χάρλεμ, παιδί φτωχής οικογένειας, μαύρος, ομοφυλόφιλος, έμοιαζε να συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δε χωρούσαν στη λαμπερή εικόνα της Αμερικής.
Τυφλός φιλόλογος, πανεπιστημιακός δάσκαλος και υπέρμαχος της δημοκρατίας και της ελευθερίας της σκέψης, πρωτίστως συγγραφέας και διανοητής ο Ταχά Χουσέιν αποτελεί την πιο πολυσύνθετη και προικισμένη προσωπικότητα της γενιάς του, ενέπνευσε πλήθος ρευμάτων και συγγραφέων και θεωρείται ως σήμερα ο θεμελιωτής του σύγχρονου Αιγυπτιακού κι αραβικού μυθιστορήματος και πατέρας του μοντερνισμού..
Η θεατρική μετάφραση έχει τους δικούς της κανόνες. Θέλει λόγο ρέοντα, να μην βάζεις τρικλοποδιές στον ηθοποιό.
Η μνήμη διασώζει αλλά και καταδικάζει. Διασώζει τις φωτεινές στιγμές αλλά και τις μαύρες ώρες της ανθρώπινης ύπαρξης, λειτουργεί πότε σωτήρια και πότε καταδικαστικά.
Πρώτα για το ουσιαστικό: Σε αντιπαράθεση με το κυρίαρχο αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο στην Κατοχή οι Έλληνες στάθηκαν ενωμένοι απέναντι στους ξένους κατακτητές και τους ελάχιστους άθλιους συνεργάτες των, η άποψη του βιβλίου είναι ότι στην περίοδο αυτή, ιδιαίτερα από την άνοιξη του ’43 και μετά, στη χώρα ξεδιπλώνεται μια μεγάλη και βίαιη κοινωνική σύγκρουση που γρήγορα εκβάλλει σε επαναστατική κρίση.
Έτσι, το τεράστιο εγχείρημα της κουβανικής επανάστασης να συμβάλει στον αγώνα κατά της αποικιοκρατίας στην Αφρική δεν ήταν πολύ γνωστή. Οι αποικιακές δυνάμεις στη Δυτική Ευρώπη και οι ιμπεριαλιστές της Βόρειας Αμερικής σίγουρα δεν επρόκειτο να μιλήσουν γι’ αυτό.
Ο Μπερνάρντο Ατσάγα γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Αστεάσου, της βασκικής επαρχίας Γκιπούθκουα, από μητέρα δασκάλα και πατέρα ξυλουργό. Είναι πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών και ασχολήθηκε με διάφορες εργασίες μέχρι που, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία.
Η Μαρία Λουίσα Μπομπάλ (1910-1980) δεν είναι ένα από τα φανταχτερά ονόματα της ισπανόφωνης λογοτεχνίας, το όνομά της δεν έχει πολυακουστεί έξω από τα σύνορα της Αμερικανικής ηπείρου και πρώτη φορά μεταφράζεται στην Ελλάδα.
«Είδος ανθρώπου υπό εξαφάνιση»: αναγεννησιακός πολυτεχνίτης, πολιτικό ον, αριστερός χωρίς αγκυλώσεις. Και συγγραφέας που, ωστόσο, δήλωνε θιασώτης της σιωπής·
Ένα σύντομο διήγημα βασισμένο σ’ ένα αυτοβιογραφικό στιγμιότυπο, καταρχήν… Καταλαβαίνει όμως κανείς γρήγορα ότι διαβάζει ένα διήγημα με αξία δοκιμίου, για να το πούμε έτσι.
Δηλαδή, μας ενδιέφερε να αναδείξουμε με ενάργεια τη διαίρεση των ισπανικών εθνοτήτων, τη διχόνοια των ισπανικών κοινωνιών και των κοινωνικών τάξεων και, τελικά, τον εθνικό Διχασμό της Ισπανίας, πριν, κατά και μετά τον Εμφύλιο.