Στο πλαίσιο της ομιλίας του “Αναρχισμός και η Ρωσική Επανάσταση”, ο Κάρλος Τάιμπο παρουσιάζει τις δύο διαφορετικές πραγματικότητες του αναρχισμού.
Μετάφραση/ Υποτιτλισμός: Ζωή Γιαλιτάκη
πηγή: κανάλι στο Youtube Cataplum
Στο πλαίσιο της ομιλίας του “Αναρχισμός και η Ρωσική Επανάσταση”, ο Κάρλος Τάιμπο παρουσιάζει τις δύο διαφορετικές πραγματικότητες του αναρχισμού.
Μετάφραση/ Υποτιτλισμός: Ζωή Γιαλιτάκη
πηγή: κανάλι στο Youtube Cataplum
Ένα συναρπαστικό ερωτικό θρίλερ με πλοκή αστυνομικού, αλλά με παντελή απουσία της αστυνομίας,το οποίο,κουβαλάει και αναδεικνύει πληθώρα κοινωνικοπολιτικών, πολιτισμικών και εθνολογικών στοιχείων.
Το μήνυμα που δίνει ο Abel Paz μέσα από τα γραπτά του, κατά τη γνώμη μου, δεν αφήνει περιθώρια παρανόησης, τόσο της πρόθεσης όσο και της προσωπικότητάς του.
Όπου σήμερα συζητάμε για δυο σπουδαία βιβλία των εκδόσεων Μάγμα. Ο Άνθρωπος και η Γη και η Λυρική Γενιά.
Όπου σήμερα θυμόμαστε μια εκπομπή που κάναμε τον Φλεβάρη του 2019. Μιλάμε για έναν λαό που άλλαξε το ρου της ”προκαθορισμένης” ιστορίας του!
«Helios Gómez. Días de ira (Μέρες οργής)» είναι ένα μικρής διάρκειας ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του Ισπανού καλλιτέχνη Helios Gómez, γυρισμένο από τον Felipe González Rodero το 1998.
Ο Juan Villoro είναι διακεκριμένος και πρωτότυπος μεξικανός πεζογράφος, δημοσιογράφος και στοχαστής, με ένα πλήθος ενδιαφερόντων και ενασχολήσεων, από το ποδόσφαιρο μέχρι το ροκ και την ταξιδιωτική λογοτεχνία.
Το οδοιπορικό μιας ζωής. Μια περιπέτεια αυτογνωσίας. Μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία υπέρβασης. Ένας ανήσυχος άνθρωπος της εποχής του, ικανός να αφουγκραστεί τα κελεύσματα των καιρών.
Όπου σήμερα, γνωρίζουμε δυο σημαντικές φωνές της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας! Τον Μαρτίν Κόαν και την Παουλίνα Φλόρες.
Μας Σκοτώνουν, Κολομβία, 2018 | Συνέντευξη με έναν Απελευθερωτή της Μητέρας Γης. (Ντοκιμαντέρ)
Συνάντησα πρώτη φορά τον Abel Paz τον Γενάρη του 1996, στο Παρίσι, στην 5η συνάντηση του ευρωπαϊκού δικτύου αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας .
Η Ερυθρά Γαζέτα υποτίτλισε ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, στο οποίο βετεράνοι των θρυλικών αντιφασιστικών οδοφραγμάτων του 1922 στην Πάρμα και ιστορικοί ερευνητές μιλούν για εκείνες τις μέρες του αντιφασιστικού θριάμβου.
Οι δικτάτορες του 20ού αιώνα αλλά και οι σύγχρονοι δεν διαφέρουν σε τίποτε από τον Σάντος Μπαντέρας, όπως δεν διαφέρει και ο ρόλος που παίζουν στην εγκαθίδρυση αυτών των καθεστώτων οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Κάτοικοι του Macizο, μιας από τις περιοχές με την μεγαλύτερη βιοποικιλότητα του πλανήτη, μιλάνε για την αντίσταση στις εξορύξεις χρυσού.
Διαβάζοντας κανείς το πιο πάνω απόσπασμα, αναρωτιέται αν προέρχεται από ένα έργο κοινωνικής καταγγελίας ή από υπαρξιακό μυθιστόρημα, καθώς το θέμα και η προβληματική μοιράζονται ανάμεσα στο ατομικό και το συλλογικό.
Ο Σερζ αδιαφορεί για τους μεμονωμένους ήρωες και εξηγεί τη στάση του αυτή λέγοντας, «Δεν ζούμε ποτέ μόνο με τις δικές μας προσπάθειες, δεν ζούμε ποτέ μόνο για τους εαυτούς μας. Η πιο προσωπική μας σκέψη συνδέεται με χίλιους δεσμούς μ’ αυτήν του κόσμου που μας περιβάλλει». Όλα τα μυθιστορήματά του αντικατοπτρίζουν αυτή την πεποίθηση.