Μάγδα Κόρπη, Θωμάς Καζάσης και Μαίρη Μηνά διαβάζουν Joseph Andras

Η μεταφράστρια Ισμήνη Κανσή αποχαιρετά τον Eduardo Galeano, ένα χρόνο μετά τον θάνατό του, με μια επιστολή της προς αυτόν. Διαβάζει η Αγγελική Τσάκωνα.

Όπου σήμερα, προσπαθούμε να καταλάβουμε πως ρίζωσε ο αναρχισμός στην Ισπανία αλλά και με ποιο τρόπο έγινε αυτό. 

Θα διαβάσουμε, κατ’ αρχάς, μεγάλη λογοτεχνία. Βιβλία γραμμένα με την καρδιά από ανθρώπους που δεν κυνηγούν την εύκολη συγκίνηση και τις πωλήσεις.

Κατά τη γνώμη μου ένα από τα σπουδαιότερα βιβλία που εκδόθηκαν το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα και απεικονίζουν με τον καλύτερο τρόπο τον αγώνα για επιβίωση των απόκληρων εργατών.

Όπου σήμερα, αποφασίσαμε να μελετήσουμε πως εργαλειοποιήθηκε το ποδόσφαιρο σε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους. Γιουγκοσλαβία, Ισπανία, Ελλάδα, Τουρκία.

Αποχαιρετάμε  τον βρώμικο και αμαρτωλό Θεό, υποτιτλίζοντας στα ελληνικά δύο πολύ σύντομα βίντεο που λένε πολλά για τον χαρακτήρα και το ταλέντο του.

Η μνήμη διασώζει αλλά και καταδικάζει. Διασώζει τις φωτεινές στιγμές αλλά και τις μαύρες ώρες της ανθρώπινης ύπαρξης, λειτουργεί πότε σωτήρια και πότε καταδικαστικά.

Ο Σερζ αδιαφορεί για τους μεμονωμένους ήρωες και εξηγεί τη στάση του αυτή λέγοντας, «Δεν ζούμε ποτέ μόνο με τις δικές μας προσπάθειες, δεν ζούμε ποτέ μόνο για τους εαυτούς μας. Η πιο προσωπική μας σκέψη συνδέεται με χίλιους δεσμούς μ’ αυτήν του κόσμου που μας περιβάλλει». Όλα τα μυθιστορήματά του αντικατοπτρίζουν αυτή την πεποίθηση.

Kάτοικοι αγροτικών κοινοτήτων κοντά σε γιγάντια υδροηλεκτρικά φράγματα στην Κολομβία, μιλάνε για τις μεταβολές που αυτά τα έργα έχουν επιφέρει στη ζωή τους.

Αν στα ζώα τούτο το σχήμα είναι λειτουργικό και απαραίτητο, δυστυχώς, πολύ δυστυχώς επικρατεί ακόμα σήμερα καθολικά στις κοινωνίες μας. Είναι τραγική η αδυναμία του ανθρώπου να απαλλαγεί από τις κυριολεκτικά ζωώδεις καθηλώσεις των φυλετικών και εξουσιαστικών ρόλων,

«Η Γεροντοκόρη εκτυλίσσεται σε μια σοβαροφανή, στερημένη από κάθε φαντασία κοινωνία που εκπροσωπείται από τη συμβατική και αδιάφορη στα όρια της απάθειας οικογένεια των Ράλστον, ανθρώπους «αγγλικής αστικής καταγωγής».

Όπου σήμερα, ακτινογραφούμε το παιχνίδι που μας αρέσει. Επιχειρούμε να κάνουμε μια ανατομία στο λαοφιλέστερο των αθλημάτων, το ποδόσφαιρο. Αλλά και των ποδοσφαιρικών παθών που γεννάει.

Παρουσίαση βιβλίου: “Ιστορία και Ανθολόγιο κειμένων της Σύγχρονης Ισπανικής Λογοτεχνίας [20ός αιώνας]” του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου

Στον δικό μου πρόλογο γράφω ότι ο Φρέιρε είναι «ο δάσκαλος της πραγματικής αλληλεγγύης». Και εννοεί κυρίως την αλληλεγγύη στην πράξη, και όχι μόνο στα λόγια,

Όπως ο ίδιο ο τίτλος δηλώνει, το εν λόγω βιβλίο είναι μια συλλογή διηγημάτων με κεντρικό άξονα τον έρωτα. Όχι ιδιαίτερα συνηθισμένες ιστορίες, με τον έναν ή άλλον τρόπο, να αφορούν κι εμάς.