Σύνορα Αυστρίας- Σλοβακίας
Σιωπή λαξευμένη από πέτρα και δάκρυα.
Τις νύχτες ξυπνάμε ανυπεράσπιστοι απ’ τις δικές μας φωνές «σαχραα, σαχραα» صحراء Πρώτα μας βομβάρδισαν το σπίτι, ύστερα μας χώρισαν από τη μάνα μας και τέλος πέρασαν χιλιάδες μικρές θηλιές στα όνειρά μας. Και τώρα ποια γη θα μας σώσει απ’ το χτικιό που μπήγει τα δάχτυλα στ’ ορθάνοιχτο στόμα του πολέμου;
Τις νύχτες ξυπνάμε ανυπεράσπιστοι απ’ τις δικές μας φωνές «σαχραα, σαχραα» صحراء Πρώτα μας βομβάρδισαν το σπίτι, ύστερα μας χώρισαν από τη μάνα μας και τέλος πέρασαν χιλιάδες μικρές θηλιές στα όνειρά μας. Και τώρα ποια γη θα μας σώσει απ’ το χτικιό που μπήγει τα δάχτυλα στ’ ορθάνοιχτο στόμα του πολέμου;
Ήταν αρχές Άνοιξης όταν μας πλησίασε ένας άνδρας, μας βούτηξε απ’ το λαιμό και μας έριξε σ’ένα μπουντρούμι. Εκεί μας έσπασαν το χέρι, μας έγδυσαν μόνο και μόνο για να τιμωρηθεί το παιδί που ξεφάντωνε στις ερήμους. Από τότε τα κορμιά μας παραμορφωμένα απ’ τη σκιά του εκτοπισμού δεν επέστρεψαν ποτέ από την κόλαση هدوء
Γιούλη Περβολαράκη
Τα σκίτσα που ακολουθούν είναι του Αλί Αχμάντ Σαΐντ Εσμπέρ γνωστός με το ψευδόνυμο Άδωνης (Adunis). Σύριος ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής.
Γενάρης 2020
