Με τον μεταφραστή Γιάννη Μπαρτσώκα συζητάμε για τον Μιχαήλ Μπακούνιν και το έργο του Αρχές Παιδείας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg στη σειρά ψήγματα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Aπό την εξορία δεν γυρίζεις», γράφει ο κυνηγημένος από τη χούντα Λουίς Σεπούλβεδα, για να προσθέσει: «δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ».
Η ιδέα για το “Δαβίδ” γεννήθηκε από μια πραγματική ιστορία που αφορά το ομώνυμο γλυπτό του Μιχαήλ Άγγελου. Την περίοδο της ιταλικής Αναγέννησης μεταφέρθηκε στη Φλωρεντία ένα γιγάντιο κομμάτι μαρμάρου, ο Γίγαντας το αποκαλούσαν, το οποίο κανένας μεγάλος γλύπτης της εποχής δεν τολμούσε να το αξιοποιήσει.
Xανόμαστε σε βιβλιοθήκες ψάχνοντας να βρούμε το Άγριο Βιβλίο του Χουάν Βιγιόρο από τις εκδόσεις Carnivora
Το σώμα. Οι αισθήσεις. Η μνήμη. Η καρδιά κι ο νους ευνοούν συνάψεις. Αλλά το πιο αλάνθαστο κριτήριο το έχει το σώμα.
Στην στήλη της εκπομπής Απόπειρες Φωτός με την θεατρολόγο – δραματουργό και ηθοποιό Μάγδα Κόρπη συζητάμε για In yer Face Theater και το Θέατρο Νο.
Αν στα ζώα τούτο το σχήμα είναι λειτουργικό και απαραίτητο, δυστυχώς, πολύ δυστυχώς επικρατεί ακόμα σήμερα καθολικά στις κοινωνίες μας. Είναι τραγική η αδυναμία του ανθρώπου να απαλλαγεί από τις κυριολεκτικά ζωώδεις καθηλώσεις των φυλετικών και εξουσιαστικών ρόλων,
Ένα Romancero για τον Ντουρούτι από τον Τσίτσο.
Με τον μεταφραστή Νίκο Πρατσίνη συζητάμε για τον Αδόλφο Μπιόυ Κασάρες και το Το όνειρο των ηρώων.
Γνωρίζουμε την Αποστολή του Βιβλιοθηκάριου και προσπαθούμε να καταλάβουμε κατά πόσο η αποστολή αυτή είναι επίκαιρη και σήμερα.
Για το Κοινωνικό και Πολιτικό νόημα των Spor
Στη συλλογή αυτή, περιλαμβάνονται 22 κείμενα, τα οποία γράφτηκαν σε διάφορες περιόδους και για διαφορετικούς σκοπούς. Καλύπτουν όμως, σε μεγάλο βαθμό, το έργο του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ.
Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, είναι φανερό πως αυτό δεν αποτελεί ένα απλό πολεμικό ημερολόγιο, ούτε μια “αντικειμενική” δημοσιογραφική ανταπόκριση.
Όπου σήμερα, γνωρίζουμε το λογοτεχνικό σύμπαν του Ντέλμορ Σβάρτς και μεταφερόμαστε στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης στην Αμερική,
Βασισμένο σε δύο όνειρα, ένα του Louis Bunuel και ένα του Salvador Dali, ο “Ανδαλουσιανός σκύλος” αποτελεί πρώτα απ’ όλα το προσωπικό ημερολόγιο δύο από τις πλέον αναρχικές μορφές της τέχνης του εικοστού αιώνα.
Ψηλαφούμε το λογοτεχνικό σύμπαν του Σαντιάγο Ρονκαλίολο. Ο λόγος για τα Αλλά Ρήσαι Ημάς από του Πονηρού και την Ντροπή.