Η στήλη guerrillaτον συνάντησε στο Παρκο 240 όπου εργάζεται αυτή τη στιγμή, τον ακολούθησε στο εργαστήριο αλλά και στην μπάρα όπου μας έφτιαξε την δική του παραλλαγή του El recuerdo και μας είπε τις εμπειρίες του από την εξωτική Κόύβα!!
Το ταξίδι στον Μαγικό Κόσμο του Βιβλίο κάνει τη τρίτη στάση στο Βιβλιοπωλείο Δοκιμάκης! Η Τρίτη μας στάση όμως συνέπεσε με τα 56α γενέθλια του βιβλιοπωλείου! Αντί προλόγου λοιπόν σας παραθέτουμε ένα υπέροχο κείμενο της Ελένης Μπετεινάκη.
Γιατί ο καιρός μας είναι γεμάτος φουρτούνες και αγωνία.
Ο σημερινός άνθρωπος για να βγει νικητής πρέπει πάνω απ´όλα να γίνει μαχητής,
να δείξει τη δύναμή του, να νικήσει την παραίτηση.
Ο Γαλδός (Benito Pérez Galdós, 1843-1920) ήταν λογοτέχνης, δραματουργός, χρονικογράφος και πολιτικός.
Κατά τη γνώμη μου ένα από τα σπουδαιότερα βιβλία που εκδόθηκαν το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα και απεικονίζουν με τον καλύτερο τρόπο τον αγώνα για επιβίωση των απόκληρων εργατών.
Επίσης πρότεινε και εισήγαγε στο θεατρικό πεδίο την έννοια του άδειου χώρου ως δυνατότητα δημιουργίας και θεατρικής γέννησης δίχως περιττά στοιχεία.
Η κυκλοφορία της νέας του ποιητικής συλλογής με τίτλο «Πρόσωπα και δοκιμασίες» (εκδόσεις «Ίκαρος», 2016) ήταν η αφορμή για να συναντηθούμε με τον Κώστα Μπουρναζάκη. Η συνομιλία μας τελικώς επεκτάθηκε και στα άλλα πεδία του πολύπτυχου έργου του.
Το Ταξίδι στον Μαγικό Κόσμο του Βιβλίου κάνει την επόμενη στάση του στο βιβλιοπωλείο “Το Δέντρο” στη Ρόδο. Στη Σοφούλη Θεμιστοκλή 127, συνάντησα τον Λευτέρη Καβαλιέρο και μιλήσαμε για το βιβλίο αλλά και για τον ρόλο του βιβλιοπωλείου σε μια κοινωνία όπου μάλλον…..δεν διαβάζει!
Χωρίς να υπερβάλλουμε θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Φελίξ Φενεόν ενσάρκωσε την πεμπτουσία του δανδισμού και αποτέλεσε πρότυπο διανοούμενου που έζησε κατά την περίοδο του fin-de-siècle.
Στον δικό μου πρόλογο γράφω ότι ο Φρέιρε είναι «ο δάσκαλος της πραγματικής αλληλεγγύης». Και εννοεί κυρίως την αλληλεγγύη στην πράξη, και όχι μόνο στα λόγια,
Αν στα ζώα τούτο το σχήμα είναι λειτουργικό και απαραίτητο, δυστυχώς, πολύ δυστυχώς επικρατεί ακόμα σήμερα καθολικά στις κοινωνίες μας. Είναι τραγική η αδυναμία του ανθρώπου να απαλλαγεί από τις κυριολεκτικά ζωώδεις καθηλώσεις των φυλετικών και εξουσιαστικών ρόλων,
Το οδοιπορικό μιας ζωής. Μια περιπέτεια αυτογνωσίας. Μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία υπέρβασης. Ένας ανήσυχος άνθρωπος της εποχής του, ικανός να αφουγκραστεί τα κελεύσματα των καιρών.
Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, είναι φανερό πως αυτό δεν αποτελεί ένα απλό πολεμικό ημερολόγιο, ούτε μια “αντικειμενική” δημοσιογραφική ανταπόκριση.
Στα ποιήματά μου η φύση εμπεριέχει μια πραγματικότητα συνύπαρξης ψυχικών, υλικών, ρυθμικών και φαντασιακών ή ονειρικών στοιχείων, που οι αισθήσεις έχουν ενσωματώσει στη δική τους επικράτεια.
Ο Γκαλδός εγκαινίασε το σύγχρονο ισπανικό μυθιστόρημα, συνδυάζοντας τη μυθοπλασία με τα ιστορικά γεγονότα, κάτι που έκανε στην πλειονότητα των έργων.
Μα είναι βέβαια η μαύρη ρίζα του ουρλιαχτού, η διονυσιακή κραυγή των ενστίκτων. Αυτή η «μυστηριακή δύναμη που όλοι την αισθάνονται αλλά κανείς φιλόσοφος δεν μπορεί να την εξηγήσει» είναι, με δυο λόγια, το πνεύμα της Γης.