Στον καλό μου ξάδελφο Μάριο,
που είναι ο καλυτερότερος.
1.
Πουλάω μικρές ατζέντες
για ανθρώπους με λίγους φίλους.
2. Σύγχυση
Το αριστερό μου μάτι κλαίει
άθελά μου κι ασταμάτητα,
κάτι πολύ με στεναχωρεί
και δεν ξέρω ακριβώς τι.
3. Μικροποίημα ελαφρώς κινέζικο
Χρυσά κρίνα 8 εκατοστών [1]
για έρωτα μιλούν:
μικρός θησαυρός από χίλια χρυσά νομίσματα
ανάμεσα σε σένα και μένα.
4. Αρρυθμία
Μισώ τον έρωτα
και μάλιστα τον μισώ
με όλη σου την καρδιά.
5. Μακροπρόθεσμη ομοιοκαταληξία
Το πάντα θα σε λατρεύω
και το δεν μου καίγεται καρφί για σένα
δεν κάνουν ακόμη ομοιοκαταληξία
αλλά θα κάνουν με τον καιρό.
6.
Εραστές τόσο διάφανοι,
μουσική από χρυσάφι, πόνος από ασήμι.
7. Απειλή
Ρε, θα σε σκοτώσω ρε,
δεν έχω άλλη επιλογή
εκεί που δεν θα το περιμένεις
θα σε βρουν γαζωμένο με φιλιά.
8.
Η νύχτα όσο θέλω εγώ διαρκεί,
σε όλα με υπακούει η νύχτα
αλλά εγώ έκανα την αρχή.
9. Ψευδοβιογραφία
Σαν θέλω να χιονίσει βάζω
ένα πλυντήριο με λευκά,
σαν θέλω να βρέξει
απλώνω ένα με γκρι.
Δεν είναι τυχαίο πως όλα
τα γιαούρτια με φράουλα
λήγουν στα γενέθλιά μου.
Καπνίζω πολύ για να ξεχάσω τα πάντα
δεν καταφέρνω καν να βήξω.
10.
Ιστορία αγάπης διαλείπουσας:
τελειώνει η μουσική
κι ο χορός αρχίζει
ξάφνου.
11.
Το ντελικάτο άγγιγμα
του σκοταδιού στη σιωπή
κάνει τη νύχτα νύχτα
και όνειρο τη λήθη.
12.
Σαν ναός
είναι η αλήθεια που επινοώ
και μέσα της ζω.
Επινοώ επίσης τραγούδια
για να σε κάνω να κλαις
γιατί το να κλαις είναι πολύ καλό
για τους κατασκευαστές χαρτομάντηλων
και αναμνήσεων.
13.
Πού λάμπει αυτό που λάμπει;
(αν όντως λάμπει)
Στα άστρα που μας θωρούν
ή στα βλέμματα που τα κοιτάζουν;
Γνωρίζουμε κάτι γι’ αυτό;
Γνωρίζουμε πού καίει η επιθυμία;
Στα μάτια σου ή στη φωτιά μου;
14.
Σα ρεφρέν έρχονται
να με συναντήσουν τα καλοκαίρια
ολοένα και συχνότερα
προσπαθώντας να γίνουν σύνορο
ανάμεσα στους χιλιάδες έρωτές σου
και στον ΚΑΝΕΝΑΝ μου.
15.
Σ’ αγαπώ είπες
και η φράση δεν είναι δική σου,
το έμαθα από τoν Τύπο:
Προβλέπεται μια παγκόσμια τραγική
επιδημία καρδιαγγειακών παθήσεων.
Είπες σ’ αγαπώ και το ξεσαγαπώ έγινε επιστήμη.
16. Μικροπρόβλημα
Αν προσθέσω τη μοναξιά μου στη δική σου
πόσο μας κάνει;
Δύο μοναξιές ή καμία;
17. Η άλλη ζωή
Φέρνω άμμο απ’ τη Φαμάρα
και αέρα στη βεντάλια μου
ό,τι δεν είχα φέρνω
και σας αφήνω αυτό τον αναστεναγμό:
……………………………………………………………………………………
(αναστενάξτε βαθιά όσο πάει η γραμμή με τις τελείες).
18.
Ξέρω ότι σκέφτομαι την Ταγγέρη
όταν κατσαρώνουν τα μαλλιά μου.
19.
H θάλασσα κι ο άνεμος
κάτι μου λένε
αλλά δεν το καταλαβαίνω.
20.
Με γοητεύει
η βραχυλογία
γιατί είναι τόσο κοντά
στην ανυπαρξία.
21.
Μην μου φέρνεις στον νου τα παλιά
γιατί εγώ στα νιάτα μου ήμουν πανκιό
κι έχω τη μοϊκάνα στη γλώσσα.
22.
Πήδηξες από τη βάρκα
πριν πιάσουμε στεριά
κι έμεινα εγώ καπετάνισσα
χωρίς μια ρημάδα πυξίδα
να με οδηγεί στη ζωή.
23.
Μιμούμαι τα φυτά
και δεν σαλεύω
μιμούμαι τα σύννεφα
και δεν ησυχάζω
μιμούμαι τα κύματα
και έρχομαι και φεύγω.
Μιμούμαι τις νύχτες μου
και δεν σ’ έχω.
24.
Επικίνδυνο σαν γυναίκα,
ανυπάκουο σαν τη μνήμη
και σαν τους σοφούς,
υπάκουο, πού και πού, σαν τα χείλη μου,
ανεπαρκές, πάντα, σαν μια ζωή,
πιο επείγον από μια επιθυμία
και λιγότερο διάφανο από μια υπόσχεση,
ασαφές σαν ένα μυστικό
και κομψό σαν την αδιαφορία.
Τόσο διαλείπον και ανόητο
είναι αυτό που θλίψη συνήθως αποκαλούν.
25.
Εγώ είμαι διαρκώς εγώ
από την αρχή,
διαστρεβλώνω κάποιες λέξεις
μέχρι να σημαίνουν
αυτό που θέλω εγώ.
Εγώ είμαι διαρκώς εγώ
κι όταν σιωπώ είναι όταν πληγώνω.
26.
Να συνθηκολογείς με το τίποτα
να επαναδιαπραγματεύεσαι με το κενό
να δέχεσαι τις ατέλειες
να συμμαχείς με το ελάχιστο.
27.
Αυτή η μανία που πιάνει τα μεσάνυχτα
να μας τρίβουν στη μούρη
τον σπασμένο άνεμο και τη μονότονη βροχή.
Αυτή η μανία που πιάνει τις νύχτες σου
να βρίσκονται τόσο κοντά
στα πρωινά μου.
28.
Υπερβάλλω
για να σε κρύψω
μικρότητά μου.
(στην Κ. Λισπέκτορ)
29.
Το φεγγάρι είναι
γεμάτο πάλι απόψε.
Αλλά από τι;
30.
Βυθίζονται τα πόδια μου στην άμμο
και το κεφάλι μου στον αγέρα
βυθίζεται η ζωή μου στο χρόνο
κι ο χρόνος βυθίζεται στη φλέβα.
31.
Βλέπαμε μαζί τη δύση
ή σ’ έχω κάπου γδύσει;
32.
Στην αρχή είχα πολλή όρεξη
να κλαίω.
Μου πέρασε,
και μετά είχα την ίδια όρεξη
να κλαις ΕΣΥ.
33.
Θα υιοθετούσα τις νύχτες σου
θα σε πρόσθετα στα φιλιά μου
θα διέτρεχα με Datsun
όλο σου το κορμί…
34.
ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΑΜΕΣΩΣ.
ΜΗ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕTE.
>.<>.<
[1] Αναφορά στο φαινόμενο του «χρυσού κρίνου» ή «χρυσού λωτού». Τη μόδα-βασανιστήριο που κυριάρχησε στην Κίνα από τον 10ο μέχρι τον 20ό αιώνα και υποχρέωνε κάποιες γυναίκες να έχουν πόδι οκτώ εκατοστών σε σχήμα μισοφέγγαρου. Τα μικρά πόδια θεωρούνταν σύμβολο ομορφιάς και κοινωνικής θέσης. Κατά τη διαδικασία τύλιγαν τα πέλματα των άτυχων κοριτσιών με ένα μακρύ κομμάτι ύφασμα, εκτός από το μεγάλο δάχτυλο, έτσι ώστε τα υπόλοιπα να πιεστούν επάνω στο πέλμα. Τα μικροσκοπικά πόδια συγκρίνονταν με ένα λουλούδι κρίνου ή λωτού. [Σ.τ.Μ.]
>.<>.<
Η Ajo [María José Martín (Σαλδάνια, Ισπανία, 1963)] αυτοχαρακτηρίζεται ως πανκ μικροποιήτρια. Μετά το Micropoemas (2004) εξέδωσε διαδοχικά τα Micropoemas 2 (2007), Micropoemas 3 (2011), Micropoemas 4 (2013).
Η παρούσα ομαδική μετάφραση είναι προϊόν του μαθήματος «Μεταφρασεολογία και μετάφραση κειμένων ισπανόφωνης λογοτεχνίας στην ελληνική» που δίδαξε, κατά το ακαδημαϊκό έτος 2023/24, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στο Τμήμα Ιταλικής Φιλολογίας του ΑΠΘ. Συμμετείχαν οι φοιτήτριες και οι φοιτητές: Ιάσων Βαής Στεργιάδης, Αλέσια Γκολέμι, Κωνσταντίνα Δράτσα, Μαρία Λαζαρίδου, Αναστασία Μποζίνου, Βίκυ Παπακώστα, Δημήτριος Σαλονικίδης, Ελεούσα-Ελευθερία Σαρρή, Χριστόφορος-Γεράσιμος Σκλαβούνος, Έλενα Τάπου, Λίνα Χαριστού, Αιμίλιος Χρυσικόπουλος.
